Jeden z najsłynniejszych pisarzy fantasy na świecie. Dzieła J. R. R. Tolkiena zachwyciły miliony czytelników na całym świecie i były inspiracją dla kolejnych pokoleń pisarzy. Znają go niemal wszyscy fani literatury, gier komputerowych i planszowych, a także filmów. Poniżej znajduje się kilka ciekawostek, o których z pewnością nie każdy wie.
Inspiracja dla Władcy Pierścieni
Dwa lata przed rozpoczęciem prac nad “Hobbitem” i “Władcą Pierścieni” J. R. R. Tolkien poznał historię o przeklętym pierścieniu Rzymianina. Silvianus był właścicielem dwunastogramowego złotego klejnotu, który został skradziony. Mężczyzna rzucił klątwę na złodzieja i jego rodzina, która miała utracić moc dopiero w momencie, gdy pierścień zostanie zwrócony do świątyni celtyckiego boga Nodensa.
Znajomość języków
J. R. R. Tolkien znał około 30 języków i był w stanie się nimi posługiwać. To właśnie ta wiedza pozwoliła pisarzowi na stworzenie mowy elfów czy krasnoludów. Tolkien znał zarówno archaiczne języki (staroangielski), jak i współczesne (rosyjski, nordycki, walijski). Posługiwał się również językiem polskim, choć jego nauka miała stanowić dla poligloty największe wyzwanie.
Piękne hobby
Pisarstwo nie było głównym zajęciem Tolkiena. Ceniony twórca traktował je jako przyjemne zajęcie, pozwalające oderwać się od rzeczywistości, a przy okazji zabawiać rodzinę i znajomych. Głównym zajęciem Tolkiena była nauka i pisanie prac naukowych z dziedziny filologii i literatury dawnej. Przyczynił się również do powstania słownika języka angielskiego Oxford English Dictionary.
Problemy z pisaniem na maszynie
Jak ktoś nieobsługujący sprawnie maszyny do pisania był w stanie napisać tak rozbudowane dzieło? Tolkien pisał na klawiaturze przy użyciu dwóch palców i szukając każdej litery. Nic dziwnego, że stworzenie “Władcy Pierścieni” zajęło mu aż 14 lat.
Języki fantasy
Łącznie J. R. R. Tolkien stworzył kilkanaście języków, które używane były w książkach, wierszach, a później również w ekranizacjach. Do tej pory działają szkoły językowe, które oferują naukę mowy elfów, krasnoludów czy Quenya (wysoka mowa).
Wikingowie
Tolkien wraz z przyjaciółmi stworzył organizację “Wikingowie”. Jej celem było zrzeszanie lingwistów w barach i salach akademickich, aby wspólnie czytać stare skandynawskie sagi i mitologię nordycką. Wspólnie tworzyli również poezję w języku staroangielskim.
Arachnofobia
Tolkien cierpiał na paniczny lęk przed pająkami. Powodem tego zjawiska był fakt, że w pierwszym roku życia został ugryziony w Afryce przez jadowitego pająka. Strach przed tymi stworzeniami można wyraźnie zobaczyć w “Hobbicie” i “Władcy Pierścieni”.
Twórczość pośmiertna
Śmierć pisarza nie zatrzymała rozwoju Śródziemia. Syn Tolkiena, Christopher, postanowił kontynuować dzieło ojca i dokończyć, a także wydać książki stworzone na podstawie zapisków J. R. R. Tolkiena. Są to:
– Silmarillion,
– Upadek Gondolinu,
– Dzieci Hurina,
– Niedokończone opowieści.
Przepowiednia śmierci
Choć to najprawdopodobniej czysty zbieg okoliczności, to wiele osób doszukuje się tutaj czegoś bardziej mistycznego. We “Władcy Pierścieni” było łącznie 20 magicznych pierścieni:
– 3 należały do elfów,
– 7 należało do krasnoludów,
– 9 należało do śmiertelników,
– 1 należał do Władcy Ciemności.
W dokładnie takiej kolejności zostały przedstawione w trylogii w krótkim zdaniu: “3 pierścienie dla elfów pod otwartym niebem, 7 dla władców krasnali w ich kamiennych domach, 9 dla śmiertelników, ludzi śmierci podległych, 1 dla Władcy Ciemności na czarnym tronie”. Czytając te cyfry od tyłu, powstaje liczba 1973, czyli rok śmierci J. R. R. Tolkiena. Pisarz miał 81 lat.
Rodzinny humor
Tolkien był znany z abstrakcyjnego poczucia humoru, które często wprawiało ludzi w osłupienie. Lubił wybiegać z domu w hełmie na głowie i z toporem w ręku, krzycząc przy tym w języku nordyckim niezrozumiałe zdania. Humor odziedziczył po nim Michael Tolkien, który podczas uzupełniania wojskowych dokumentów w rubryce “zawód ojca” wpisał “Czarodziej”.
Aktywne życie
Chociaż J. R. R. Tolkien większość czasu spędzał na nauce i przy książkach, to nie przeszkadzało to w uprawianiu sportów. Ulubioną aktywnością pisarza było rugby, w którym zakochał się jeszcze w czasach szkolnych. Już wtedy osiągał dobre wyniki, a nawet złamany nos nie był w stanie powstrzymać go przed ukończeniem meczu.
Wieczna miłość
Ukochaną kobietą J. R. R. Tolkiena była Edith Bratt, z którą spędził całe swoje życie. Oboje zostali pochowani w grobie w Oxfordzie, a na ich nagrobku znajdują się dwa imiona: Beren i Luthien. Byli to bohaterowie i kochankowie powieści “Silmarillion”.
YouTube
Chociaż pisarz nie dożył do czasów social mediów, to na platformie YouTube można znaleźć nagrania, na których J. R. R. Tolkien śpiewa i recytuje napisane przez siebie pieśni, hymny i wiersze.
Tagi: J. R. R. Tolkien