Kubizm to kierunek w sztuce, który powstał w Paryżu na początku XX wieku. Jego nazwa pochodzi od francuskiego słowa „cube”, czyli „kostka”. Kubizm charakteryzuje się rozbijaniem obiektów na geometryczne formy i przedstawianiem ich z wielu perspektyw jednocześnie.
Geneza kubizmu
Kubizm wywodzi się z impresjonizmu, postimpresjonizmu i secesji. Jego początki wiążą się z pracami malarza Georges’a Braque’a i rzeźbiarza Alexandra Archipenki. W 1907 roku Braque i Pablo Picasso stworzyli pierwszy obraz kubistyczny, pt. „Garcon à la pipe”.
Kubizm dzieli się na dwa główne okresy: kubizm analityczny i kubizm syntetyczny. Kubizm analityczny powstał w latach 1909-1912 i charakteryzuje się rozbijaniem obiektów na drobne, geometryczne elementy. Obrazy kubizmu analitycznego są monochromatyczne i pozbawione światłocienia.
Kubizm syntetyczny powstał w latach 1912-1914 i charakteryzuje się wykorzystaniem różnych materiałów, takich jak papier, tektura, płótno, gwoździe, druty, tkaniny, a także litery i słowa. Obrazy kubizmu syntetycznego są bardziej kolorowe i dekoracyjne niż obrazy kubizmu analitycznego.
Kubizm miał duży wpływ na rozwój sztuki współczesnej. Jego wpływy można dostrzec w wielu innych kierunkach artystycznych, takich jak dadaizm, surrealizm, abstrakcja geometryczna i sztuka konceptualna.
Artyści reprezentujący kubizm
Niektórzy z najbardziej znanych artystów kubistycznych to:
- Pablo Picasso
- Georges Braque
- Juan Gris
- Albert Gleizes
- Fernand Léger
- Robert Delaunay
- Jean Metzinger
- Alexander Archipenko
- Marcel Duchamp
- Henri Matisse
Kubizm to jeden z najważniejszych kierunków w sztuce XX wieku. Jego wpływy można dostrzec w wielu innych dziedzinach kultury, takich jak architektura, design, moda i muzyka.
Share On Facebook
Tweet It
