Zdegradowani – recenzja filmu

Lekka komedia o niezbyt lekkich problemach w pracy. Dwie firmowe “gwiazdy” z działu sprzedaży pozwalają sobie na paskudne żarty względem swojego kolegi z pracy. Mężczyźni mają rewelacyjne wyniki sprzedaży, więc są na każdym kroku wyróżniani przez szefa. Panowie pogardzają ludźmi, no bo są przecież “gwiazdami” – ze szczególną niechęcią podchodzą do sekretarek i im też uprzykrzają firmowe życie.

Sielanka trwa do czasu – na imprezie umiera szef, a zarząd na nowego kierownika mianuje człowieka, który był pomiatany przez sprzedażowe “gwiazdy”. Panowie wylatują z ukochanego działu, dochodzi do fatalnej dla nich degradacji – stają się sekretarkami.

Podaruj 1% dla Domu Kultury Niezależnej w Łodzi - KRS 0000543423

Wbrew pozorom makabryczna sytuacja zawodowa uczy ich życia z ludźmi, nie tylko w firmie. Nowe relacje przynoszą im poczucie odpowiedzialności za lekceważony przez wszystkich zespół sekretarek. Tworzą się przyjaźnie, dawne “gwiazdy” uczą się jak widzieć człowieka w innych ludziach. Oczywiście w tym filmie jest nastawienie na pracę zespołową – jednostka sama zaginie w gęstym korporacyjnym tłumie.

Może komedia nie jest najwyższych lotów, ale “Zdegradowani” to dość mocno edukacyjna pokazówka dla ludzi zatrudnionych w dużych firmach, w których zazwyczaj występuje spora rywalizacja, a większość pracowników chce być “gwiazdami”. Komedia może pokazać jak w korporacyjnym świecie, będąc lub nie będąc “gwiazdą”, uniknąć zejścia w relacjach międzyludzkich na przysłowiowe psy.

Foto: z filmu “Zdegradowani” (2011).